ΒΗΣΣΑΡΙΩΝ ΝΙΚ.ΜΠΑΚΟΛΑΣ
Πάρεδρος Παιδ.Ινστ.-Επιθεωρητής
Dip.Ed.,B.Ed., B.Pol.Sc.,ProDr.Ed.(3952/82ΔΙΚΑΤΣΑ)
Γούναρη 42,Αγία Παρασκευή,153.43. Αθήναι.
Τηλ-FAX 210-6031874, κ.6974771776
EMAIL: Vissarionbakolas@yahoo.gr

Ερείπια Ακρόπολης στο μέσον της Κεντρικής Λάκκα Σούλη.

Ένας ερασιτέχνης αρχαιολογικών ερευνητής,ο κ.Κώστας Ιωνάς, γεννημένος στην Πόλη, με σημειώσεις από τα βιβλία του N.G. Hammond, παρουσιάσθηκε στην Αχλαδέα Ιωαννίνων την Τρίτη της 16ης Ιουνίου, άνοιξε την ατομική του σκηνή κοντά στο σπίτι του κ. Αποστολάκη ζητώντας πληροφορίες για το Καστρί. Κατά παράκληση του κ. Αποστολάκη το πρωινό της επομένης 17 Ιουνίου τον οδήγησα με την βοήθεια του κ. Γεωργίου Κατσούρα στην αρκετά δύσβατη από το πυκνό δάσος τοποθεσία.
Είμαστε στον συνοικισμό Βαδίστρα του Δ. Δ. Αχλαδέας και η ερευνώμενη περιοχή Καστρί, είναι ιδιοκτησίες κατοίκων του συνοικισμού, στις οποίες , από χρόνια λόγω της ερήμωσης, δεν ασκείται καμιά δραστηριότητα. Μόνο αγριογούρουνα χαίρονται την πανέμορφη περιοχή,την καταπράσινη με την εξαιρετικά πλούσια πανίδα και χλωρίδα. Είναι ένας πανέμορφος μεγάλος γήλοφος με μεγάλη ορατότητα και δυνατότητα επισκεψιμότητας λόγω της εξαιρετικής θέας στο κέντρο της Λάκκας. Το Καστρί δεσπόζει των δύο επί μέρους κοιλάδων των παραποτάμων του Άνω Αχέροντα, Δυτικά του Γκολεμιώτικου και Ανατολικά του Λακκιώτικου που ο αείμνηστος πρύτανης Δάκαρης, προσδιορίζει ως Σελλήεντα όπως και ο Χάμμοντ(Ηπει Γ σελ58). Σελλαϊδα είναι το αρχαίο όνομα της Λάκκας, από τους Σελλούς από τους οποίους, επιστημονικά τεκμηριωμένο, προέρχεται το όνομα Ελλάς,Έλληνες κ.λ.π όπως και το Γραικοί και διεθνές Greace : «Ώκουν γαρ οι Σελλοί ενταύθα και οι καλούμενοι τότε μεν Γραικοί, νυν δε ΄Ελληνες» κατά τον Αριστοτέλη στα Μετεωρολογικά Ι - 352. Και ο μύθος του Δευκαλίωνα και της Πύρας συνδέονται με τις μεγάλες γεωλογικές μεταβολές, όπως δείχνουν κατάλοιπα στον Παντοκράτορα, στη Λίππα και το μεγάλο ρήγμα του Αχέροντα.
Λέγοντας Καστρί, οι κάτοικοι των γύρω χωριών εννοούν τον χώρο που εκτείνεται:Ανατολικά μέχρι τα σπίτια της Βαδίστρας,Δυτικά μέχρι την εκκλησία ΄Άγιος Μηνάς και την τοποθεσία Τζαβέλα όπου αρχίζει το Δ.Δ.Σμυρτιάς,Βόρεια μέχρι την τοποθεσία Σταυρός, όπου ο αυχένας της λοφοσειράς διασχίζεται με τον νέο αμαξιτό δρόμο. Νότια εκτείνεται μέχρι την μικρή πηγή και τον βατό δρόμο που είναι και σύνορο με το Δ.Δ. Γεωργάνων, όπου υπήρχε ιδιοκτησία Μπακολαίων και νοτιότερα η Παλιοκούλια, (Κούλια του Κουτσονίκα).
Αφήνοντας τα αυτοκίνητα στο Σταυρό με επιτυχή διείσδυση προς τα Νότια διασχίσαμε την κορυφογραμμή και τα εκατέρωθεν ερείπια μακροστενούς τείχους 500 περίπου μέτρων και 50 με 70 μ.πλάτους.Οι επιχωματώσεις,η χρησιμοποίηση υλικών από τους εκάστοτε οικιστάς,οι εδαφομετακινήσεις ,η διαμόρφωση χωραφιών κ.λ.π. η διόγκωση από τις ρίζες των δένδρων έχουν αλλοιώσει σημαντικά την εξωτερική εμφάνιση. Πιστεύω όμως ότι ήταν μια σημαντική Ακρόπολη πολλών οικισμών της αρχαίας Σελλαϊδας. Είχα επισκεφθεί το Καστρί πριν από πολλά χρόνια και αργότερα δέχτηκα την θεωρία ότι ήταν ένα από τα πολλά Κάστρα που προστάτευαν σημαντικούς δρόμους, όπως την Ιερά Οδό που συνέδεε την Αμβρακία,το Βουχαίτιο και άλλες πόλεις με την Δωδώνη ή αργότερα την Ρωμαϊκή που συνέδεε την Νικόπολη με την Ρώμη. Η χθεσινή μου περιφορά γύρω από το γκρεμισμένο τείχος με έκανε να διευρύνω την σκέψη μου πέρα από το κάστρο προστασίας οδών,προς την προστασία οικισμών και αγαθών.Είδαμε παλαιά κοιλώματα από ερασιτεχνικά σκαψίματα,μας μίλησαν για πολλά επιφανειακά σπασμένων κεραμικών τα οποία επιβεβαίωσε και ο κ.Γεώργιος Κατσιούρας με τα προσωπικά του βιώματα και τις γνώσεις του ως Τοπικού Παράγοντα στην Κοινότητα Και τον Δήμο. Αξιομνημόνευτη είναι η παιδική ανάμνηση,πριν από 60 και πλέον χρόνια, του κ.Ελευθερίου Γιαννάκη: «Μικρά παιδιά της Βαδίστρας συναγωνιζόμασταν τότε, χωρίς να ξέρουμε, ποιος θα σπάσει περισσότερα πήλινα αντικείμενα..»
Στο Παύλο Βοιωτίας το 1971 είχα παρατηρήσει κάποια παρόμοια ερείπια σε λόφο,πολύ λιγότερα από το δικό μας Καστρί,τα οποία περιέγραψα και πήραν ευρεία δημοσιότητα στον τοπικό και Αθηναϊκό τύπο. Επί τόπου έφθασαν οι αρμόδιοι που επιβεβαίωσαν για την πόλη Οπούντα,την πατρίδα του Πατρόκλου και του Αίαντα του Λοκρού. Κάποτε οι αρμόδιοι πρέπει να μας μιλήσουν και για την Λάκκα Σούλη,για την Αχλαδέα( ευρήματαΟικονόμου),για τους Γεωργάνους( τον αμφίστομο πέλεκυ, της πηγής της Παναγίας, την σκαλισμένη σε βράχο σαρκοφάγο) τους τάφους της Μπεστιάς (Βατίας;..) του Ρωμανού κ.λ.π. Ευχαριστώντας θερμά τον ερευνητή κ.Ιωνά, τον κ.Κατσούρα και όσους μου έδωσαν αφορμή για αυτές μου τις σκέψεις παραθέτω φωτογράφηση, που είναι από το Καστρί του φιλόλογου, φοιτητή τότε (1972) Κωνσταντίνου Μπακόλα .





.