ΓΕΩΡΓΑΝΙΤΙΚΗ ΗΧΩ
ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2009 ΑΡΙΘ. ΦΥΛΛΟΥ

1.Χαρούμενη και ευλογημένη χρονιά το 2009 Το 2008 πέρασε με χαμένο τον προσανατολσμό στα παιδιά μας ιδιαίτερα, από δικά μας λά-θη,αδιαφορία και πονηρές σκοπιμότητες. Την 12η Νοεμβρίου 2008 στα Άνω Λιόσια τεκμηριώθηκε αυ-τή η θλιβερή διαπίστωση,ως αποτέλεσμα βίαιων πολιτιστικών μεταβολών. Μόνο η ειλικρινἠς Με-τάνοια μπορεί να διώξει το μίσος και τη Βία και να ανοίξει τον δρόμο στην Ελπίδα,την Ειρήνη και στην Αγάπη. Εμείς οι μεγαλύτεροι της 10ετίας του 40 εί-χαμε τότε χειρότερα βάσανα και μεγαλύτερα προ-βλήματα,αλλά οι γονείς μας μαζί με τους δασκά-λους μας με την Αγάπη τους μας έδιναν Όραμα Ελπίδας και Υπομονής με Αγωγή Ψυχής.


2.-- Εφημερίδες στο χωριό μας.
Πρώτη προσπάθεια είχε γίνει στη δεκαετία του 1920 από τους έφηβους τότε και μαθητές του Σχολαρχείόυ Δερβιζιάνων αείμνηστους Χαρίλαο Τσόγκα, Αριστείδη Κουτή και Δημήτριο Κύργιο. Κατά περιγραφή των ίδιων, ήταν Εφημερίδα του Τοί-χου Πρωτοποριακή για εκείνη την εποχή.
Αργότερα , τον καιρό της Κατοχής,Ιούνιο του 1944,οι Ιερολοχίτες που είχαν έδρα το χωριό μας κυκλοφόρησαν την ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΑΔΑ και την Σατυρική με το όνομα ΚΟΥΤΣΟΥΚΕΛΑ αντίγραφα των οποίων έσωσε ο Στρατηγός και τ. Υφυπουργός Κατσαδήμας.
Τον Απρίλιο του 2008 κυκλοφόρησε η ΓΕΩΡΓΑΝΙΤΙΚΗ ΗΧΩ.
3.


4.-Οι θησαυροί του χωριού μας
Είναι το υγιεινό ημιορεινό κλίμα με τον καθαρό αέρα με το πολύ οξυγόνο και την μικρή υγρασία,
είναι τα πολλά καθαρά νερά που κάποτε (1972) μας ζήτησαν για εμφιάλωση,
είναι η μοναδική ποικιλία του εδάφους με συνεχείς εναλλαγές,
είναι τα βουνά μας με τον απέραντο ορίζοντα και τον σχετικά πλούσιο κάμπο που κάποτε ποτίζονταν από τον Άνω Αχέροντα και τις πηγές μας,
είναι οι πολύμορφοι λόφοι και μικροκοιλάδες με τα ρέματα και τους λάκκους,
είναι οι εγκαταλειμμένοι κήποι και τα χωράφια μας στις πλαγιές, στα ισιώματα και στον κάμπο,
είναι τα πλούσια λιβάδια που κάποτε έβοσκαν ντόπια προσαρμοσμένα στον ιδιό-μορφο τόπο μας ζώα όπως μικρόσωμα άλογα που τώρα τα λένε άλογα της Πίνδου πολλά μουλάρια και γαϊδούρια ,βόδια και αγελάδες με πολλά μοσχάρια, πολλά γιδοπρόβατα με πολλές στάνες στα ριζώματα των βουνών μας,
είναι τα πολλά άγρια ζώα και τα πολλά είδη πουλιών,που ζουν και τώρα πληθαί-νουν στα δάση και στην καταπράσινη άγρια και όμορφη φύση, μαζί με τα αγριο-γούρουνα… είναι………είναι…., ( η συνέχεια στο επόμενο).
5. Φύγαμε, ξεχάσαμε και περιφρονούμε,
όχι μόνο την πλούσια ιστορική κληρονομιά, που ευτυχώς για δείγμα είδαμε στην ιστοσελίδα του χωριού,
όχι μόνο το απέραντο και πλούσιο σε χλωρίδα και πανίδα φυσικό μουσείο
αλλά και τα πατρογονικά μας κτήματα, με την μόνιμη δικαιολογία ότι είναι φτωχά, ότι δεν συμφέρει, ότι είναι επιζήμια, ότι δεν φέρνουν κέρδη,ότι είναι επίπο-νη και σκληρή αυτή η ενασχόληση.
6.—Η μόνη και τελευταία ελπίδα: Οι Δρόμοι παντού
Εγωιστικά ή κοντόφθαλμα εμποδίζουμε ακόμα και δικούς μας να αποκτήσουν πρόσβαση στα σπίτια τους ή εκβιάζουμε καταστάσεις. Μπορούμε όμως να ανοί-ξουμε και να συντηρήσουμε πολλούς δρόμους προς κάθε κατεύθυνση, πρώτα βα-σικούς άξονες και μετά κατά περίπτωση σε όλα τα κτήματα, σε όλα τα αξιοθέα-τα,σε όλα τα ιστορικά μέρη.