Βησσαρίωνα Νικ. Μπακόλα

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΛΒΑΝΟΣ
22 Ιουνίου























Ο Πρωτομάρτυρας Μ. Βρετανίας (209 μ.Χ)
Από την ιστοσελίδα της Αρχιεπισκοπής Θυατείρων






ΓΕΩΡΓΑΝΟΙ ΛΑΚΚΑΣ ΣΟΥΛΗ ΔΩΔΩΝΗΣ
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2010




Βησσαρίωνα Μπακόλα


Ο ΑΓΙΟΣ ΑΛΒΑΝΟΣ
22 Ιουνίου






Εικόνα του Αγίου Αλβανού από το Αββαείο
.

Πριν από την επίσκεψή μου στον στον τόπο του μαρτυρίου εζήτησα για την έρευνά μου και το προσκύνημα, την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Θυατείρων και Μ. Βρετανίας κ.κ.Γρηγορίου , τον οποίο και θερμά ευγνωμονώ.







ΓΕΩΡΓΑΝΟΙ ΛΑΚΚΑΣ ΣΟΥΛΗ ΔΩΔΩΝΗ
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2010

Προλεγόμενα
Με την γειτονική μας χώρα, την Αλβανία, εκτός από τη Γεωγραφική συνέχεια μας συνδέει δυνατά το απώτερο παρελθόν, πριν από την κτίση της Ρώμης ιδιαίτερα η λατρεία των ίδιων θεών με κέντρο τη Δωδώνη.
Και οι νεώτεροι χωρισμοί εντός αυτής της Χώρας, σε Λιάπηδες, Τόσκηδες και Γκέγκηδες προέκυψαν περισσότερο λόγω της ιδιομορφίας του εδάφους και λιγώτερο από άλλους παράγοντες.
Κάποιοι Τσάμηδες συμπεριφέρνται ως Νεογενίτσαροι.
Πριν από 30 και πλέον χρόνια κάποιος μορφωμένος από τον Ασπρόπυργο, ο χημικός Κ. Σ. Ρόδης ,περήφανος Αρβανίτης, κατέγραψε σε δυό μικρά βιβλία, ΝΤΗΧΕΤ--ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ το ένα(1978) και ΟΥΜΠΟΡΑ το άλλο 1980, την γνήσια γλώσσα των γονιών του,τα ανόθευτα Αρβανίτικα που δεν είχαν υποστεί τις νεώτερες επιρροές.Κομμάτια ατόφια Ομηρικά.
Θυμήθηκα κάποιο λεξιλόγιο του Μαργαρίτη, διάβασα με προσοχή τα Πελασγικά του Ιάκωβου Θωμόπουλου (1912) και στηρίχτηκα θεωρητικά στην προσέγγιση -διατριβή του αείμνηστου π.Ρωμανίδη.
«Ο Μέττιος Φουφέτιος,ο Λατίνος Βασιλεύς της υποστηρίζει ότι οι Ρωμαίοι του Τύλλου Οστιλίου (672-640),Λατίνου Βασιλέως της Ρώμης, δεν είναι πλέον αμιγείς Έλληνες,ενώ οι Αλβανοί του είναι ακόμη αμιγείς΄Ελληνες..», σελ.17 της ΡΩΜΗΩΣΥΝΗΣ,Θεσ/κη 2002.
Δεν αναφέρω προσωπικά βιώματα και άλλες προσεγγίσεις.
Αναφέρω αυτά, για να εξηγήσω, το ότι οι πρόγονοι Αλβανοί, ως συνειδητοί Ελληνογενείς πληθυσμοί δεν είχαν ανάγκη ανάπτυξης άλλης γραπτής Γλώσσας, διότι η Ελληνική Γλώσσα ήταν η Γλώσσα τους.
Και στο Λεξικό της Ελληνοαλβανικής του Μάρκου Μπότσαρη ( Γιοχάλα,1993 Β΄έκδ) το 1/3 των λέξεων είναι εκκλησιαστικές.
Οι σημερινοί Αλβανοί με την συνεχή αναζήτηση του Ευδαιμονισμού απομακρύνονται και από την πραγματική τους ταυτότητα.
Οι Σουλιώτες με την Ρωμαίηκη κόκκινη σημαία με τον άσπρο σταυρό Ηπ.Ετ. τ. 254/99 σελ.1)δεν έχασαν τον προσανατολισμό τους.
Ο Ρωμαίηκος αετός των Αλβανών χωρίς τον Σταυρό τους προσφέρει αλαζονική περηφάνια σκιπιτάρικη μόνο.
Τον Σταυρό τον διατήρησαν οι Νότιοι Σλαύοι, οι Σέρβοι που προσπαθούν να νοιώθουν Έλληνες. Για τους Ελληνογενείς πληθυσμούς της Αλβανίας είναι ευκολότερο, διότι οι Μπεκτατσήδες, έχουν κάποια μνήμη Ρωμηού.
Στην Ευρώπη προβληματίζονται για τον Άγιο Αλβανό και ο Άγιος Ελευθέριος με την αγία Άνθια μητέρα του, με βοήθησαν στις σκέψεις μου να ασχοληθώ με τον ΄Άγιο Αλβανό.
Η Σύναξη των κοινών Αγίων και των κοινών Ηρώων είναι ανάγκη για να γίνει το «Ποθούμενο»του Πάτρο- Κοσμά.
Από κοινού, αν η θέλησή μας εκδηλωθεί έντονα προς Ένωση, όλοι οι σωβινιστές, όλοι οι πατριδοκάπηλοι, όλοι οι Εθνικιστές ,όλοι οι εγκληματίες, που είναι λίγοι και τα ίδια άτομα, θα απομονωθούν.
Ανάμεσα στο Λαζαράτι και τη Δερβίτσανη υπάρχει ο Ναός της Αγίας Βαρβάρας που είχε μετατραπεί σε δεξαμενή νερού. Βρέθηκα ανήμερα στη γιορτή της στο Θαύμα της επαναλειτουργίας την 4η Δεκ. 2004 (Ηπ.Ετ. τ.294/05 σελ.362--365)…
Με καλή θέληση,όλα είναι δυνατά.
Βησσαρίων Μπακόλας
Γεωργάνοι Λάκκας Σουλίου 4η Δεκεμβρίου 2010
Α΄-.Ο ΑΓΙΟΣ ΑΛΒΑΝΟΣ
22 Ιουνίου
1.Εισαγωγικά
Το καλοκαίρι του 2010 με βάση το κέντρο του Λονδίνου( Russel Square) προσπάθησα μέσα από Μουσεία, Βιβλιοθήκες, βιβλιοπωλεία και ολιγοήμερες εξορμήσεις προς την Γαλλία, Βέλγιο, Ολλανδία και Γερμανία να διακρίνω κατάλοιπα της Ρωμηωσύνης στη Δυτική Ευρώπη.
Οι πολύ συνοπτικές, έστω επιφανειακές αναζητήσεις , είχαν ως βάση το πολυδιαβασμένο και εντυπωσιακό για μένα βιβλίο του αείμνηστου π. Ιωάννου Ρωμανίδου ΡΩΜΗΩΣΥΝΗ, (έκδ.2002 Θεσσαλονίκη).
Η Φραγκοσύνη με την σκληρή τοποθέτηση του Καρλομάγνου από το έτος 798 και μετά, εναντίον των Ρωμαίων, απέβλεπε στην εξαφάνιση της Ρωμαΐηκης Εθνικής Συνειδήσεως και του θεμελιωμένου από τον Μέγα Κωνσταντίνο Ελληνοχριστιανικού Πολιτισμού.
Αυτή η Ρωμαίικοι Εθνική Συνείδηση , διατηρήθηκε μέχρι την επανάσταση του 1821 και αποτυπώθηκε από τον Εθνικό μας ποιητή Διονύσιο Σολωμό στην τελευταία στροφή του Εθνικού μας Ύμνου, την 158η.
Τούτο, αν ίσως μελετάτε
Εμπρός σας τον Σταυρό
Βασιλείς, ελάτε, ελάτε,
Και κτυπήσατε εδώ.
Απευθύνεται στην Φραγκόφρονη ηγεσία της Ευρώπης και τους Γραικύλους με έμμεση αναφορά στο «εν τούτω νίκα» και στον θεμελιωτή της Ρωμηωσύνης τον Μέγα Κωνσταντίνο,που στην Ευρώπη αναφέρεται, μόνο στη πόλη της Αγγλίας,York.
Από εκείνα τα παλαιά χρόνια με την παραποίηση της Γλώσσας, με την Δυτική Θεολογία, με την αλλαγή ονομάτων προσώπων και τόπων, με την συνεχή υποτίμηση των «Γραικών», με τη θεωρία περί φυσική καταγωγής των δήθεν ευγενών , τη δημιουργία των Τάξεων κ.λ.π.,αγωνίζονται μέχρι σήμερα για την εξαφάνιση ό,τι έχει σχέση με τη Δυτική Ρωμανία.
Αν και πέρασαν πολλοί αιώνες συστηματικής προπαγάνδας και διωγμών, με κορύφωση τις Σταυροφορίες, η Ρωμανία δεν εξαλείφεται.
Η ηγετική Ελίτ τα τελευταία χρόνια με τους θεωρητικούς τους, όπως ο πολυαναφερόμενος Κίσινγκερ,στράφηκαν με όλα τα μέσα κατά του Κέντρου του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας.
Και εδώ ακριβώς είναι το σύγχρονο πρόβλημα για το Γένος, διότι μετά την παταγώδη κατάρρευση του άθεου Ανατολικού υπαρκτού σοσιαλισμού, η εκκοσμικευμένη Δυτική ηγετική Ελίτ αποκαλύπτεται διαπλεκόμενη βαθιά με τους δικούς μας Φραγκογραικύλους.
Αυτούς προωθεί ως δική της προέκταση, ως Ευγενείς με φυσική καταγωγή, ως ηγετική ομάδα, σε όλους τους τομείς και ιδιαίτερα στον Πολιτικοοικονομικό.
Αν στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια υπάρχει κρίση των Οικουμενικών Αξιών της Ρωμηωσύνης που αγγίζουν και τις κοινωνίες των λαών, δεν συμβαίνει το ίδιο με τους σοβαρούς Επιστήμονες και τους λαούς στη Δύση.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε την αντίδραση στη Γαλλία και την Ιρλανδία για το δημοψήφισμα του Ευρωπαϊκού Συντάγματος. Η Παγκοσμιοποίηση δεν δύναται να αλώσει την Μνήμη των Λαών με την όποια μορφή βίας.
Θα αναφέρω μερικά παραδείγματα με πρώτο αυτό του Αγίου Αλβανού στην Μεγάλη Βρετανία.


2.Η σύμπτωση




Από εκδήλωση τον Οκτώβριο του 2010 στο Πνευματικό Κέντρο Κωνσταντινοπουλιτών

Την 13η Αυγούστου 2010, από νωρίς βρέθηκα στην πόλη του SAINT ALBANS,22 μίλια ή 32 χιλιόμετρα στα βόρεια του Λονδίνου.
Οι εθνικιστές της Αλβανίας στην πολύπαθη Χειμάρα, είχαν δολοφονήσει τον Αριστοτέλη Γκούμα που είχε το θάρρος στο σπίτι και στο μαγαζί του να μιλά την μητρική του γλώσσα, την Ελληνική.
Τα Βορειοηπειρωτικά μοιρολόγια, τα μακρόσυρτα και πολυχρόνια έφτασαν αμέσως και στο Λονδίνο.
Η Αλβανική Αστυνομία και τα Αλβανικά ΜΜΕ παρουσίαζαν το τρομερό έγκλημα, ως ατύχημα.
Από τους πρώτους, ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος τοποθέτησε το σοβαρό θέμα στη σωστή βάση του.
Αυτά με βασάνιζαν εκείνη την ημέρα, περπατώντας στο Λόφο του Πρωτομάρτυρα της Μεγάλης Βρετανίας Αγίου Αλβανού.
Αυτοί οι Ελληνογενείς πληθυσμοί της Ελληνικής Χερσονήσου ,όπως οι Αλβανοί, γιατί επιμένουν και συνεχίζουν την αγριότητα των Γενιτσάρων;
Γιατί τόσο απάνθρωπο μίσος θολώνει τον νου μας σήμερα;
Δεν είναι αυτή η ταυτότητά τους.

3-Το ξεχασμένο και αποκρυπτόμενο υπόβαθρο

Ο Ελληνισμός στην Αρχαιότητα ποτέ δεν λειτούργησε ως ένα ενιαίο Κράτος. ΄Ήταν όμως το σημείο αναφοράς, ως Γένος, ως Πολιτισμός, ως Έθνος με τοπικές αποκλίσεις στη Γλώσσα, στη θρησκεία κ.λ.π.
Από τα πολυάριθμα και εξόχως ανταγωνιστικά μεταξύ των Κράτη –Πόλεις, τρία διακρίθηκαν ως ηγεμονικά: το κράτος της Σπάρτης, το κράτος των Αθηνών και το Κράτος της Ρώμης.
Η ενότητα ήταν το ζητούμενο και το όραμα από τα χρόνια του Τρωικού Πολέμου. Μετά την άλωση της Τροίας οι Ελληνογενείς Τρώες στρέφονται προς τα δυτικά.
Ο Μέγας Αλέξανδρος ολοκλήρωσε την κατάργηση των Πόλεων –Κρατών, ανοίγοντας τον Ελληνικό Πολιτισμό με όργανο την Ελληνική Γλώσσα στα βάθη της Αφρικής και της Ασίας σε οικουμενική διάσταση.
Το όνειρο του Ελληνισμού για Ενότητας και προς την Δύση το προσπάθησε και ο Πύρος καταργώντας τις πόλεις—κράτη.
Και οι δύο όμως, ο Μέγας Αλέξανδρος και ο Πύρος ,που είχαν κοινές εξ αίματος ρίζες, με τους Μακεδόνες και τους Ηπειρώτες, προετοίμασαν τον θρίαμβο της Ρώμης.
Εδώ υπό την έμπνευση της Αθηναϊκής Δημοκρατίας και της Σπαρτιατικής Δυναμικής δημιουργείται το Ρωμαϊκό Σύστημα Διοικήσεως που ολοκλήρωσε την οικουμενικότητα του Ελληνισμού από την Σκωτία μέχρι τον Περσικό Κόλπο.
Το σκληρό Ρωμαϊκό Δίκαιο δημιούργησε τον Ρωμαίο πολίτη με υπερεθνική τη συνείδηση και με σαφή αναφορά στα Ελληνικά χαρακτηριστικά.
Η αλαζονεία όμως, της Εξουσίας και η λατρεία της Δύναμης δημιούργησαν στην ίδια την Ρώμη και στους ηγέτες της, εκφυλιστικά φαινόμενα διάλυσης και παρακμής.
Ο σταυρικός θάνατος του Κ. Η. Ι. Χ. και η λυτρωτική Ανάστασή Του, ο καθαγιασμός της Ρώμης με τους χιλιάδες μάρτυρες, μεταξύ των οποίων και οι Απόστολοι Παύλος και Πέτρος, έσωσαν από την διάλυση την απέραντη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Πέρα από την υπό κατάρρευση Κοσμική Ενότητα, δημιουργείται η Πνευματική Ενότητα της Αυτοκρατορίας. Από τον κοσμικό Ορθό Λόγο της Ελληνικής Σκέψης η ανθρωπότητα πέρασε στην Υπέρβαση της Θείας Αποκάλυψης.
Η λεγόμενη PAX ROMANA απέκτησε νέα Πνοή και Νέο Κέντρο.

4-Ο Σύγχρονος Προβληματισμός: Γνώση ή Πίστη ;

Πώς τότε ο ξένος Ρωμαίος στρατιώτης, κατακτητής στην Αγγλία, κυριεύτηκε ξαφνικά από Πνεύμα Αγάπης, Θυσίας και Αυτοθυσίας σε μια βορεινή και ψυχρή Χώρα;
Μήπως από εθνικισμούς, παραμερίσαμε πρότυπα Αγίων και Ηρώων, όπως έγινε με τον Γεώργιο Καστριώτη;
Από το 209 μ.Χ τιμάται η μνήμη του Αγίου Αλβανού στην Ευρώπη και στην Αμερική από τους Προτεστάντες, τους Καθολικούς και τους Ορθοδόξους (από τους Ρώσους περισσότερο)και εορτάζεται κάθε χρόνο την 22 Ιουνίου.
Πριν από δύο χρόνια είχα παρουσιάσει από τον Πρωινό Λόγο Ιωαννίνων εικονογράφηση του Αγίου από την Ι. Μ. του Τιμίου Προδρόμου του ESSEX.
Παρακάτω θα αναφερθώ σε ιστορικά γεγονότα που έχουν σχέση με τον Ρωμαίο Πρωτομάρτυρα στρατιώτη, Άγιο Αλβανό.
Αναγκαστικά ο σημερινός τρόπος σκέψεως και η Εκπαίδευση στην Ευρώπη κυριαρχείται από τον τεχνικό Πολιτισμό .
Υπάρχουν όμως, και λειτουργούν οι αποτελεσματικές αντιστάσεις, οι γονείς δεν παραδίδουν τα παιδιά τους για γενιτσαρισμό, και Αξίες του Ελληνοχριστιανικού Πολιτισμού φέρουν ισορροπίες στην δυναμική επέλαση του λεγόμενου Εκσυγχρονισμού.
Η Χριστιανική και η Ρωμαϊκή Ιστορία συναντιόνται στη Ρώμη και η κατανόηση της εποχής μετά από 2000 χρόνια είναι δύσκολη, διότι τότε όλες οι εργασίες ,ειρηνικές και πολεμικές, ήταν χειρωνακτικές.
Ο χρόνος και ο τόπος τότε ως έννοιες, είχαν για την σκέψη μακρές διαδικασίες προσέγγισης.
Αυτά κυρίως αφορούν τη Νοησιαρχία.
Η περίπτωση όμως του Αγίου Αλβανού, που μαρτύρησε το 209 μ.Χ. σε μια Χώρα, όπως η Μ. Βρετανία, που ακόμα κυριαρχεί στον κόσμο με τον Τεχνικό Πολιτισμό, θέτει σήμερα στην ίδια την Δύση τον μεγάλο προβληματισμό για το δίλημμα Γνώση ή Πίστη.
Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία για την εκκοσμίκευση του Ευρωπαϊκού λεγομένου Συντάγματος, που στα γενόμενα δημοψηφίσματα δεν πέρασε ή βρήκε δυσκολίες.
Και σημειώνω αυτά διότι πάντα στριφογυρίζει στο μυαλό μου ο Λόφος του Μαρτυρίου και του Αποκεφαλισμού του Πρωτομάρτυρα αυτής της Χώρας για τον οποίο τώρα ,γίνεται λόγος ανακήρυξης ως προστάτη των Ενόπλων Δυνάμεων.
Τώρα έχουν τον Άγιο Γεώργιο.
Στο Παλαιό Φρούριο της Κέρκυρας οι Άγγλοι για τις ανάγκες των εκεί ενόπλων δυνάμεων, το 1840 έκτισαν τον Άγιο Γεώργιο. Τώρα είναι Ορθόδοξος Ναός.
Ο Άγιος Γεώργιος είναι ο Προστάτης των Βρετανικών Ενόπλων Δυνάμεων όπως, τουλάχιστον προς το παρόν και στη Χώρας μας.

Χιλιάδες είναι οι προσκυνητές από όλο τον κόσμο, άλλοι από Πίστη,άλλοι ως Ερευνητές, άλλοι ως επισκέπτες του Μουσείου , του Συγκροτήματος του Παλαιού Μοναστηριού και του τεράστιου ιστορικού Ναού.
Σήμερα είναι το Αββαείο, η έδρα του Αγγλικανού Αρχιεπισκόπου και ο Ναός του Αγίου Αλβανού.
Εμείς οι Έλληνες που τακτικά πηγαίνουμε στο Λονδίνο περισσότερο γνωρίζουμε το Κέντρο με τα καταστήματα και κάποια Μουσεία ή θρηνούμε μόνο για την κλοπή από τον Παρθενώνα.
Θα μας έδενε περισσότερο όμως και με τον μη κοσμικό κόσμο της Μεγάλης Βρετανίας και περισσότερο με τους γείτονές μας Αλβανούς, αν στο πρόγραμμά μας είχαμε και αυτό το Ρωμαίηκο Μοναστήρι, το πολύ κοντινό στο κέντρο.
Θα ήταν μια άλλη εμπειρία σε ένα ανθρώπινο προάστιο,όπως είναι η πόλη του SAINT ALBANS.
Η πρόσβαση είναι εύκολη με όλα τα μέσα και η απόσταση 22 μίλια ή 35 χιλιόμετρα βόρεια του Λονδίνου.
Ίσως τα μάτια μας να έπεφταν και σε κανένα Κοιμητήριο.
Αυτοί κρατούν την Ελληνική αυτή λέξη, με πνευματικό περιεχόμενο.
Σε μας τους Ορθόδοξους κυριάρχησε η μηδενιστική λέξη νεκροταφείο, για να περάσουμε γρήγορα και στην καύση του ανθρώπινου σκηνώματος. Μου είπαν ότι το προβλέπει ο νέος Αυτοδιοικητικός Νόμος.





5.-Λίγα ιστορικά στοιχεία για τον Άγιο Αλβανό




Από Wikipedia/Saint Alman Martyr

Στη Ρωμαίηκη πόλη Βερουλάμιουμ (Verulamium), ζούσε ένας αξιωματούχος της Ρωμαίηκης Λεγεώνας,ως Ρωμαίος Πολίτης στις αρχές του 3ου αιώνα μ.Χ.(200…+)παγανιστής το θρήσκευμα, γνωστός λόγω καταγωγής, με το όνομα Αλβανός.
Οι ερευνητές Άγγλοι βιογράφοι δεν προσδιορίζουν με ακρίβεια την καταγωγή του, μνημονεύουν με ερωτηματικό την Ιταλία προφανώς από τον τόπο Διοικητικής εξάρτησής του,σημειώνουν όμως και την πιθανότητα γέννησης στη Ρωμαίηκη πόλη Βερουλάμιουμ.
Νοτιοδυτικά της σημερινής πόλεως και σε έκταση 150 στρέμματα σώζονται πολλά κατάλοιπα αυτής της πόλεως των Ρωμαίων.
Εκεί λειτουργεί ομώνυμο Μουσείο στο οποίο φυλάσσονται ή καταγράφονται τα σχετικά με το μαρτύριο του Αγίου Αλβανού και του Αγίου Αμφίβολου για τον οποίο θα αναφερθούμε παρακάτω.
Διατηρείται ακόμα ακριβώς η ελληνική λέξη Αμφίβολος, ως μια μαρτυρία της επικράτησης της Γλώσσας μας, ως επίσημης ακόμη και στα απόμακρα και βόρεια μέρη της Αυτοκρατορίας.


Ο Πρώτος Χριστιανός Μάρτυρας στη Μεγάλη Βρετανία: Ο Άγιος Αλβανός.






Από Wikipedia/Saint Alman Martyr


Πριν από το 200 μ.Χ. η διδασκαλία του Χριστού είχε φθάσει και στη σημερινή Αγγλία και είχαν γίνει πολλοί Χριστιανοί.
Εκείνη την εποχή είχαν και ιερέα σε αυτή την Ρωμαϊκή πόλη Βερουλάμιουμ. Από το 50 μ.Χ. είχε αναγνωρισθεί ως έδρα της Ρωμαϊκής Επικράτειας και οι πολίτες είχαν αποκτήσει δικαιώματα του Ρωμαίου Πολίτη.
Δεν σώθηκε το όνομά του και έμεινε στην τοπική Παράδοση με το Ελληνική λέξη Amphibalus,Αμφίβολος λόγω του παρακάτω περιγραφόμενου βασικού επεισοδίου.
Σίγουρα υπήρχε απόσταση κοινωνική, μεταξύ της εκεί Ρωμαϊκής άρχουσας τάξης και του ντόπιου πληθυσμού και ακριβής καταγραφή ονομάτων σε εποχές Διωγμών είναι δύσκολη και δευτερεύον θέμα, που υπερκαλύπτεται από τα γεγονότα.
Το 1968 ο ιστορικός Άγγλος Τζων Μόρρις ( John Morris) με τις έρευνές του ξεκαθάρισε, σχεδόν οριστικά για το έτος Μαρτυρίου του Αγίου Αλβανού και το τοποθετεί το 209 μ.Χ.
Τότε αυτοκράτωρ της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ήταν ο Σέπτιμος Σεβήρος (Septimius Severus) και κατά τα έτη 208-209 μ.Χ. ήταν στη Μεγάλη Βρετανία για σοβαρά προβλήματα.
Οι κατηγορίες κατά των Χριστιανών ήταν σε έξαρση και η έκδοση διατάγματος Διωγμών ήταν του Σεβήρου.
Ο ιστορικός Μόρρις στηρίζεται σε γραπτή αναφορά του 3ου Αιώνα η οποία βρέθηκε στο Τουρίνο, η οποία αγνοείται από την Venerable Bede.
Ο αξιωματούχος Ρωμαίος Πατρίκιος με το όνομα Αλβανός, παγανιστής ή ειδωλολάτρης ο ίδιος άνοιξε την πόρτα του σπιτιού του σ’έναν άγνωστο καταδιωκόμενο από Ρωμαίους Στρατιώτες, που ήταν ιερέας των Χριστιανών.
Ο άγνωστος καταδιωκόμενος είχε επισημανθεί από την ιδιαίτερη ιερατική στολή των πρώτων χριστιανικών χρόνων.
Οι αρχές της πόλης Βερουλάμιουμ με επιμονή αναζητούσαν τον ιερέα για πολύ καιρό και ήταν αδύνατο να φανταστούν ότι τον έκρυβε ένας αξιωματούχος ειδωλολάτρης.
Ο ιερέας ζώντας κρυφά στο σπίτι του Αλβανού αποσύρονταν τακτικά σε κάποια γωνιά της κατοικίας και τελούσε προσευχόμενος με θέρμη,δεήσεις,παρακλήσεις κ.λ.π. τα οποία τράβηξαν την προσοχή του φιλόξενου Αλβανού.
Ζήτησε να γνωρίσει τον Κύριο και την Λατρεία των Χριστιανών και τελικά με την θεία Βάπτιση από τον διωκόμενο ιερέα έγινε και ο ίδιος Χριστιανός, απαρνούμενος τον παγανισμό και την ειδωλολατρία.
Και ήταν αυτό εξαιρετικά τολμηρό εκείνα τα χρόνια ,διότι η θρησκεία είχε γίνει σοβαρή κρατική υπόθεση διότι και οι ίδιοι οι αυτοκράτορες είχαν απαίτηση θρησκευτικής λατρείας.
Όταν οι στρατιώτες ήλθαν στο σπίτι, ο Αλβανός αντάλλαξε τα δικά του ρούχα με αυτά του ιερέα και άφησε τον εαυτό του να συλληφθεί αντί του ιερέα και να οδηγηθεί στις διωκτικές αρχές με αυτή την στολή και μετά στο δικαστήριο.
Ενώπιον των αρχών και των δικαστών με θαρραλέα φωνή διακήρυξε: «Εγώ λατρεύω και πιστεύω στον αληθινό και ζωντανό Θεό, ο οποίος δημιούργησε όλα τα πράγματα…». Αυτά τα ίδια λόγια επαναλαμβάνονται στις προσευχές μέχρι σήμερα στο Αββαείο του Αγίου Αλβανού.
Οδηγήθηκε στις φυλακές σ’ ένα νησί Chanty,βασανίστηκε για να θυσιάσει στους θεούς των Ρωμαίων και μετά τον έφεραν ενώπιον του Ρωμαίου Διοικητή στη πόλη Βερουλάμιουμ.
Αυτός διέταξε τον θάνατον με παραδειγματικό αποκεφαλισμό.
Τον έσυραν κατά μήκος του μικρού ποταμού Ver και τον ανέβασαν στην κορυφή του παρακείμενου λόφου.
Από τότε μέχρι σήμερα διατηρείται η ονομασία του δρόμου και του λόφου Holywell Hill, αρχίζοντας από τον τερματικό σιδηροδρομικό σταθμό, μέχρι την κορυφή λόφου του τελικού μαρτυρίου.
Πλήθος κόσμου είχε συγκεντρωθεί στη βάση του δρόμου,όπου σήμερα υπάρχει γέφυρα.
Ο Άγιος Αλβανός πέρασε το ποτάμι χωρίς να βραχεί σε κανένα μέρος του σώματος.
Στέγνωσε το ποτάμι σε κείνο το σημείο.
Αλλά και ο αποκεφαλισμός ήταν εντυπωσιακός για το πλήθος, διότι ένας από τους εκτελεστές αρνήθηκε να εκτελέσει την διαταγή και δήλωσε ότι γίνεται χριστιανός.
Αυτός εκτελέστηκε αμέσως μετά τον Πρωτομάρτυρα της Αγγλίας ΄Άγιο Αλβανό και έγινε ο δεύτερος Βρετανός χριστιανός μάρτυρας.
Γρήγορα βρέθηκε ένας άλλος εκτελεστής. Μετά την απαίσια πράξη του αποκεφαλισμού πετάχτηκαν έξω τα μάτια του. Από τον λόφο του αποκεφαλισμού κύλησε η κεφαλή του Αγίου Αλβανού προς τον ποταμό και εκεί που σταμάτησε ξεπήδησε νερό. Η πηγή του νερού υπάρχει μέχρι σήμερα.
Στην Αγγλία συναντήθηκαν και μελετήθηκαν τόσο, όσο πουθενά αλλού, οι δικοί μας, ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης.
Φαίνεται, ότι και οι δύο επηρέασαν την δογματική προσέγγιση των Καθολικών και των Προτεσταντών με Ορθολογικά κριτήρια, του Εγωισμού και του Συμφέροντος.
Το Ρωμαίηκο φιλότιμο της Θυσίας και της Αυτοθυσίας, είναι άγνωστο ή χλιαρό στη Ηγετική Δύση.
Η ανάμνηση των θαυμάτων όμως, του Αγίου Αλβανού, που δεν έχουν καμιά σχέση με τον Δυτικό Πολιτισμό, παραμένει ζωντανή στη Δύση.
Η δυτική προσέγγιση του Αφιλότιμου μας πέρασε ως δείγμα καθυστέρησης το Ανατολικό Θρησκεία, Πατρίδα, Οικογένεια,διότι δεν το κατανοούν οι ίδιοι, και εμείς, τρομάρα μας, το δεχτήκαμε ως προοδευτικό.
Αυτά έχουν το Πνεύμα Θυσίας.
Η Τρόικα μάλλον δεν μας γνωρίζει καλά και πολύ μας προκαλεί, διότι αν μας πιάσει το Φιλότιμο θα τα καταφέρουμε μόνον με «…τον άρτον ημών τον επιούσιον..» και θα αμυνθούμε ως Ελληνόψυχοι Ορθόδοξοι.
΄Έτσι θα βρούμε πολλούς συμμάχους στις Δυτικές χώρες, που ευλαβούνται με πολλούς Ναούς , τον ξεχασμένο από εμάς και τους γείτονές μας, Άγιο Αλβανό, που τιμάται στην Ευρώπη και στην Αμερική, ακόμα και στην Ουάσινγκτον.
Αλλά και ο ιερέας είχε την ίδια τύχη, ως τρίτος μάρτυρας, με το όνομα όπως έχουμε αναφέρει, Αμφίβολος.
Στον λόφο του Μαρτυρίου του Αγίου Αλβανού ,όπου και ο Τάφος του,υπάρχει και ο Τάφος του Αγίου Αμφίβολου.
Οι μελετητές για τον χρόνο του Μαρτυρίου είχαν προκαλέσει πολλές συζητήσεις με προτάσεις για τα έτη 209,254 ή 304.
Φαίνεται τελικά να επικρατεί η εισήγηση του Τζων Μόρρις το 209. Η παγκόσμια εορτή του Αγίου Αλβανού καθορίστηκε η 22α Ιουνίου.
Επίσης ξεκαθαρίστηκε και η σύγχυση με έναν άλλον Άγιον Αλβανό του Mainz,που μαρτύρησε το 406 μ.Χ.

6.-Η μίζερη Ελλάδα μπορούσε να πιστεύει, ότι είναι μεγάλη Πνευματική Δύναμη


Οι Αλβανοί είναι Ελληνογενείς πληθυσμοί από την Αρχαιότητα με σημείο κοινής αναφορά το Μαντείο της Δωδώνης.
Περισσότερο, από τα Πελασγικά χρόνια ακόμη, αυτά τα φύλα είχαν τα βλέμματά τους προς την Ιταλική Χερσόνησο, αλλά η γνήσια παλαιότερη γλώσσα τους, έχει Ελληνικές ή κοινές από την Πελασγική Γλώσσα.
Ως Ρωμηοί και αυτοί απλώθηκαν σε πολλά μέρη, περισσότερο στη Δύση και ανάδειξαν και αυτοί στα χρόνια της Ρωμανίας πολλούς Αγίους και Ήρωες.
Μέχρι το 1850 από κοινού θεωρούσαμε τον Γεώργιο Καστριώτη, το Σκερντέμπεη Εθνικό μας ΄Ήρωα.
Οι ίδιοι, είναι περήφανος Λαός και διατηρούν συμβολικά τον Αετό της Ρωμανίας.
Το Ισλάμ μας διαίρεσε και συνεχίζει να μας διαιρεί ακόμη, επειδή οι πολιτικές ηγεσίες για τα δικά τους προσωπικά συμφέροντα στρέφονται προς άλλες επιλογές, αφήνοντας έναν καθαρά Ελληνογενή λαό με κρίση ταυτότητας.
Οι Εθνικισμοί του 19ου αιώνα κατάστρεψαν την Ελληνική Χερσόνησο από τον Δούναβη και κάτω, την Ρούμελη κατά την Τουρκική βιβλιογραφία που σημαίνει χώρα των Ρωμηών.
Δεν ελευθερώθηκε η πρωτεύουσα των Ρωμηών ,η Πόλη του Μεγάλου Κωνσταντίνου, η Νέα Ρώμη, διότι έτσι το ήθελαν οι Μεγάλοι και Δυνατοί.
Ας δούμε όμως την ζωντανή Ρωμηωσύνη στη Δύση, όπως αυτή ακόμα εκφράζεται από τον Ναό του Αγίου Αλβανού στην Αγγλία,ως πολιτιστική προσέγγιση.
Ανήκουμε πολιτιστικά μεταξύ της Δύσεως και της Ανατολής με δικά μας χαρακτηριστικά.
Ο ευδαιμονισμός επιδιώκεται από τα δύο μέρη του Χριστιανικού κόσμου της Δύσεως και του Μουσουλμανικού κόσμου της Ανατολής.
Ιστορικά και διαχρονικά και οι δύο κόσμοι κινούνται σε βάρος μας. Εμείς γνήσιοι κληρονόμοι των Αξιών του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας συχνά και αδικαιολόγητα παρασυρόμεθα εύκολα με αυτή την Δυτικοανατολική υλιστική θεώρηση του Ευδαιμονισμού.
Οι Αλβανοί, από αιώνες στράφηκαν Ανατολικά προς τον Ισλαμικό Ευδαιμονισμό και αργότερα προς την Κομμουνιστική Ουτοπία.
Ακόμη ψάχνονται με μεικτή απόκλιση προς την Δύση και την Ανατολή.
Τώρα, παραβλέποντας το δικό τους πολιτιστικό υπόβαθρο ,χτίζουν με βάση την λατρεία της Δύναμης και της Βίας την Ιδέα της Μεγάλης Αλβανίας, έτοιμοι να ξαναγίνουν τσιράκια άλλων Δυνάμεων.
Η Ελλάδα δέθηκε με τα συμφέροντα του Δυτικού Κοσμικού Ευδαιμονισμού και τώρα βρίσκεται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση με κρίση ταυτότητας πρώτα και μετά με κρίση
Οικονομική.
Πνευματικό είναι το μεγάλο έλλειμμα της Ελλάδος . Η Ελλάδα αναγνωρίζεται ως η Μεγάλη Πνευματική Δύναμη στον κόσμο με την ανεκτίμητη Ελληνορθόδοξη Κληρονομιά.
Ο βίαιος εξισλαμισμός της Ρούμελης κατά την τουρκική ορολογία, ως χώρα των Ρωμηών (των Βαλκανίων) εξυπηρέτησε την Ιδεολογία του Καρλομάγνου και συνεχίζει όπως απέδειξαν τα γεγονότα της πρώην Γιουγκοσλαβίας, του Κοσόβου και την επαπειλούμενη αναταραχή.
Οι Θρησκευτικοί πόλεμοι μαίνονται γύρω μας από πολύ καιρό και εκφράζονται ως πόλεμοι συμφερόντων και όχι Αξιών, όπως αυτή της δήθεν Δημοκρατίας που ασύστολα καπηλεύονται.
Η Ορθοδοξία με το Συνοδικό Σύστημα και η Δημοκρατία με το αληθινό Αντιπροσωπευτικό Σύστημα δίνουν διεξόδους στα προβλήματα με ειρηνικό τρόπο και αποτρέπουν πολέμους.
Εγωϊστές και συμφεροντολόγοι ιεράρχες είναι αδιανόητο να γίνουν και Συνοδικοί και το ίδιο πρέπει να συμβαίνει και με τους βουλευτές μας, που αυτοανακηρύσσονται ως σωτήρες.
Αυτήν ψάχνουν στη Δύση, όπως ο ίδιος, διαπίστωσα.
Αυτό επιβεβαιώνεται με τα πολλά Ορθόδοξα Μοναστήρια που ξεφυτρώνουν από την Αλάσκα και κάτω στην Αμερική και την Ευρώπη.
Αυτό αποκαλύπτεται από πολλά συγγράμματα ξένων κορυφαίων Πανεπιστημιακών, όπως το « Ποιος σκότωσε τον Όμηρο» ή το «Χορεύοντας μόνος».







Β΄-Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΝΑΟΣ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ
Στον λόφο Holywell Hill

1.-Ο Καθεδρικός Ναός και το Αββαείο του Αγίου Αλβανού







Η Νότια θέαση του Ναού, από αποτύπωση στα μέσα του 19ου αιώνα, που βασικά παραμένει, με λίγες διαμορφώσεις.

Από το βιβλίο: The Alban Guide, John Watkis,U.K.2000,σελ.16και 17

Αυτός είναι ο Καθεδρικός Ναός, το Αββαείο και η Εκκλησία του Αγίου Αλβανού που κτίστηκε προς δόξα και τιμή του Πρωτομάρτυρα Βρετανού ακριβώς στην ίδια θέση του τελικού μαρτυρίου.








Οι έρευνες του Πανεπιστημίου του Λονδίνου (John Morris και συνεργάτες εκτός από την ακριβή του μαρτυρίου ημερομηνία 22 Ιουνίου 209,τείνουν να αποδείξουν ότι ο Ρωμαίος Πολίτης Αλβανός κατά το πρότυπο του Ρωμαίου Πολίτη Αποστόλου Παύλου είναι και Πρωτομάρτυρας, όχι μόνο της Βρετανίας ,αλλά Πρωτομάρτυρας ολοκλήρου της Λατινικής Ευρώπης.(σελ΄4 και25).
Από τα πρώτα χρόνια, ο τόπος μαρτυρίου και ταφής έγινε τόπος προσκυνήματος και θαυμάτων από πολλούς χριστιανούς.
Χτίστηκε αρχικά ξύλινος Ναός στον Λόφο και δημιουργήθηκε μοναστηριακή οργάνωση .
Τον τάφο του Αγίου Αλβανού επισκέφτηκε το 429 ο επίσκοπος Auxerre και μετέπειτα Άγιος Γερμανός.
Εδώ έμεινε κατάπληκτος, περιγράφοντας την αφοσίωση, τον σεβασμό και την ευλάβεια της εκεί χριστιανικής Κοινότητος και πήρε ένα μέρος από το άγιο λείψανο του Αγίου Αλβανού.
Το μέγεθος της πρώτης μονής είναι άγνωστο και κατά τον χρονογράφο του Παρισιού Mathehew καταστράφηκε από τους Σάξονες το 586.
Ο Mathew, ήταν μοναχός στο Μοναστήρι του Αγίου Αλβανού από 1217 μέχρι την κοίμησή του 1259,ήταν χρονικογράφος, καλλιτέχνης και Ερευνητής.
Ασχολήθηκε πάρα πολύ με πολλά χειρόγραφα και την αντιγραφή των και θεωρούνται σήμερα ως σημαντική πηγή για ιστορικούς.
Κατά τον 8ο αιώνα ο βασιλέας Offa ΙΙ της Μερκίας θεμελίωσε το Αββαείο και αναδιοργάνωσε το Μοναστήρι σύμφωνα με τους κανόνες του Αγίου Βενεδίκτου, σε στον Holywell Hill μέχρι το ποτάμι και σε μεγάλο μήκος.
Χρησιμοποιήθηκαν υλικά από την παρακείμενη Ρωμαϊκή πόλη.
Κατά το 890 οι Δανοί λεηλάτησαν το Αβαείο και πήραν και τα λείψανα του Αγίου.
Είναι ένα από τα κυριότερα Κέντρα ενδιαφέροντος στους επόμενους χρόνους των χριστιανικών ταραχών στη Δυτική Ευρώπη.
Προστέθηκαν κάμαρες, υψώθηκαν αψίδες, τέθηκαν στο συγκρότημα πάρα πολλά Αγγλοσαξονικά στοιχεία, αλλά δεν αλλοίωσαν τον Ρωμανικό χαρακτήρα και το Σταυροειδές σχήμα.
Τα Ρωμανικά χαρακτηριστικά τα σεβάστηκαν, τα συντήρησαν, τα ανάδειξαν και τα τελευταία χρόνια μπαίνουν στον Ναό των πολλών αιώνων πολλά Βυζαντινά ή Ρωμανικά όπως οι ίδιοι γράφουν.
Εκεί πήραμε και τις εικόνες που αναφέρθηκαν σε αυτό το κείμενο.
Εντυπωσιακός και επιβλητικός είναι ο κεντρικός Πύργος—Καμπαναριό με πολλές καμπάνες, ο μοναδικός που διατηρείται από τον 11ο αιώνα.
΄Έχει πολλά πατώματα ,44 μέτρα ή 144 πόδια ύψος και η στέγη του τώρα είναι επίπεδη, ενώ παλαιότερα η στέγη ήταν πυραμιδική.
Από τις παλιές μεγάλες καμπάνες, δεν σώζεται καμιά. Στα άκρα κατά μήκος του Ναού υπήρχαν και 2 άλλοι μικρότεροι πύργοι.

2.-Βασικές Πληροφορίες

Τοποθεσία:Στην Ομώνυμη Πόλη Saint Albans, της Κομητείας Hertfordshire της Αγγλίας.
Εκκλησιαστικές πληροφορίες: Υπάγεται στην Αγγλικανική Εκκλησία,της Επαρχίας Caterbbury, είναι έδρα Μητροπόλεως με την ίδια ονομασία από το 1877 και για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε τον δικτυακό τόπο:WWW.stalbanscathedral.org.uk
Κτηριακές πληροφορίες: Για την εικόνα της σημερινής εποχής το συγκρότημα άρχισε να κατασκευάζεται το 1077 με προσθέσεις μέχρι το 1877.
Το αρχιτεκτονικό ύφος είναι Ρωμανικό και λίγα γοτθικά στοιχεία.
Σχήμα Σταυροειδές με μήκος, όπως προαναφέραμε,167,8 μέτρα και πλάτος 58,5 μέτρα.
΄Ένας διάσημος Μαθηματικός και Αστρονόμος ο Richard, ως Ηγούμενος,(1297-1336 ) δημιούργησε ένα διάσημο ωρολόγι, που δεν υπάρχει τώρα.
Μήκος κυρίως Ναού 84 μέτρα, ο μεγαλύτερος κατά μήκος καθεδρικός στο Ηνωμένο Βασίλειο , πλάτος κυρίως Ναού 23 μέτρα και ύψος 43,9 μέτρα.
Είναι και ενοριακός Ναός. Αξιοσημείωτο είναι το ότι νεαρός της περιοχής που ζήτησε να γίνει μοναχός απορρίφθηκε από το Αβαείο. Είναι ο Nicholas Breakspear που έγινε μοναχός στη Γαλλία και το 1154 εξελέγη Πάπας με το όνομα Ανδριανός IV, ο και μοναδικός Αγγλικής καταγωγής.
Παραμένει μέχρι σήμερα, ο δεύτερος σε μήκος Καθεδρικός Ναός στη Μεγάλη Βρετανία,168 μέτρα με τον μοναδικό όρθιο και εντυπωσιακό Νομαρδικό Πύργο ύψους 44 μέτρων από τον 11ο αιώνα

3.-Παγκόσμιο πολιτιστικό Κέντρο .
Στον τόπο του Μαρτυρίου συνέβησαν πάρα πολλά σημαντικά γεγονότα, πόλεμοι, θρησκευτικές συγκρούσεις κ.λ.π.
Το ενδιαφέρον για το Μοναστήρι ήταν έντονο από βασιλείς, από ποντίφικες ιδιαίτερα κατά τις Σταυροφορίες, από μεγάλες Προσωπικότητες, μεγάλους επιστήμονες , από μεγάλους μουσικούς, συγγραφείς και Πανεπιστήμια.
Πολλές φυλές, κατακτητές, Βαρόνη και Δούκες, Σάξονες, Νορμανδοί, Βρετανοί Σκωτσέζοι, Ουαλλοί και Άγγλοι με σεβασμό ή από συμφέρον ασχολήθηκαν με τον Άγιο Αλβανό, τα λείψανά Του, τον μεγάλο Ναό Του, για δύο περίπου χιλιετηρίδες.
Σημειώνουμε ιδιαίτερα το ότι εκεί στο Μοναστήρι Του, το έτος 1253, διαμορφώθηκαν οι σκέψεις, διατυπώθηκαν σε κείμενα και τελικά έγινε η υπογραφή της περίφημης Magna Carta που απετέλεσε την απαρχή και την βάση των αρχών του Κοινοβουλευτισμού.
Το ίδιο έπαιξε σημαντικό ρόλο στην Πνευματική ανάπτυξη της Μεγάλης Βρετανίας με τα περίφημα σχολεία του και εργαστήρια αντιγραφής χειρογράφων.

Η είσοδος τώρα είναι από την Νότια Πλευρά όπου είναι και η Νότια πτέρυγα.
Εδώ υπάρχει το Κέντρο Υποδοχής των Προσκυνητών και των επισκεπτών.
Υπάρχει βιβλιοπωλείο και κατάστημα εκκλησιαστικών ειδών και στον 1ο όροφο λειτουργεί μεγάλη βιβλιοθήκη με 15.000 βιβλία.
Καθημερινά τελούνται τα προβλεπόμενα από το Αγγλικανό Δόγμα τελετές, βαπτίσεις, γάμοι, προσευχές . Κάθε Παρασκευή γίνεται λειτουργία κ.λ.π. κατά το Ρωμαιοκαθολικό Δόγμα. Γίνονται και Ορθόδοξες λειτουργίες από την Ρωσσική εκκλησία.
Ελπίζω να συνεχίσω, περιμένοντας και υποδείξεις αναγνωστών.





22 Ιουνίου


Από την ιστοσελίδα της Αρχιεπισκοπής Θυατείρων










Πριν από χρόνια(17-9-2007) είχα παρουσιάσει από τον Πρωινό Λόγο Ιωαννίνων άλλη εικόνα του Αγίου από την Ορθόδοξη Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου του ESSEX Mεγ. Βρετανίας.





ΒΗΣΣΑΡΙΩΝ ΝΙΚ.ΜΠΑΚΟΛΑΣ
Πάρεδρος Παιδ.Ινστ.-Επιθεωρητής
Dip.Ed.,B.Ed., B.Pol.Sc.,ProDr.Ed.(3952/82ΔΙΚΑΤΣΑ)
Αγίου Κωνσταντίνου 17 Παλλήνη,153.51
Τηλ-FAX 210-6031874, κ.6974771776
EMAIL: Vissarionbakolas@yahoo.gr