Από εδώ, στο Λονδίνο, είχα προβληματισθεί για παράξενα και απίθανα δημοσιεύματα από 1978,π.χ. μειονότητες στην Ελλάδα.

Υπήρχε μια επίμονη και αδικαιολόγητη τάση   υποβιβασμού ή εξαφάνισης της Ιστορίας των Σουλιωτικών Αγώνων. Με το περιοδικό  "Ηπειρωτική Εταιρεία"  και κ.λ.π.προσπάθησα να κινήσω το ενδιαφέρον στην Ελλάδα για την επίμονη και αφύσικη επίθεση κατά των Σουλιωτικών  ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΩΝ.  Την 6η Μαρτίου 2013 έμεινα κατάπληκτος στο Παρίσι με τον κεντρικό σταθμό του ΜΕΤΡΟ,στο 19ο διαμέρισμα, που φέρει το όνομα του Μάρκου Μπότσαρη και της Ομώνυμης μεγάλης Λεωφόρου προς τιμήν του ήρωα της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ και πικραμένος για όσα συμβαίνουν στη Χώρα μου. Κακώς εμείς οι Σουλιώτες δεν προβάλαμε ποτέ την συμβολική  πρόταση του Δαγκλή-Μπότσαρη το 1913 για ίδρυση τότε τιμητικά Νομού Σουλίου με έδρα το Σούλι.  Αν ήταν τότε ουτοπικό,τώρα είναι εξαιρετικά επίκαιρο για απάντηση στους Αλβανικούς,Σκοπιανικούς και Νεοοθωμανικούς Εθνικισμούς,για απάντηση στους εσωτερικούς πράκτορες που έχουν "τρουπώσει"σε θέσεις-κλειδιά. Και πάλι απευθύνομαι στην κ. Φραγκουδάκη και την παρέα της ότι το πανελλήνιο "Αχός βαρύς ακούγεται/πολλά ντουφέκια πέφτουν,.."και ο βυζαντινός,ο Ύμνος της Ρωμηωσύνης "Τη Υπερμάχω Στρατηγώ τα Νικητήρια.." δεν ασκούσαν στα παιδιά μας Παιδαγωγικό Πειθαναγκασμό και Ψυχολογική Βία." Αγανακτισμένος γιατί χάσαμε τα παιδιά μας στο Εξωτερικό προωθώ  συνυπογράφοντας το μήνυμα που έλαβα.    B.M.  Λονδίνο 13/3/2013